بوداپست یکی از اون شهراس که همیشه دوست دارم برگردم بهش. یه حسهایی توی مسافرت ها پیش میاد که واقعاً نمیشه هیچ جوره انتقالشون داد، نه به صورت کلمه، تصویر و یا صدا. بوداپست از اون شهرهاست که همیشه این حس به آدم دست میده. یه چیزی شبیه به آرامش خاص، یه جوریه که به قول انگلیسیا حس شبیه به حس خونه داره. شاید این حس رو کسی که اینجا زندگی می کنه نداشته باشه اما من به عنوان یه غریبه که اولین باره اینجا اومدم داشتم. این حس کمتر اتفاق می افته. مثلاً من هیچوقت توی مالزی این حسو ندارم. آدما با من فرق دارن، غذاها فرق دارن، آب و هوا فرق داره، اما بوداپست و آدماش یه جوری شبیه منن. این حس رو توی پاریس و استراسبورگ و سنت پیترزبورگ هم دارم.
بارگذاری دیدگاه ها