اکثر جهانگردها برای دیدن جهان و زیبایی‌های آن دل را به جاده‌ها میزنند. من هم در ابتدا همینطور بودم اما هرچقدر که تعداد این جاده های بی‌انتها بیشتر شد، من از هدف اصلی یعنی دیدن زیبایی‌های دنیا خارج شدم.

قلعه ماهیگیر در بوداپست، مجارستان

غریزه عشق همچنان از ابتدا در انسان وجود دارد، گرایش انسان به عشق همیشه بیشتر از میل او به زندگی در خط صاف است. به عبارت دیگر، انتهای هر راهی به عشق می رسد. عشق زبانی جهانی است، اما لهجه ی آن در کشورهای مختلف برای من همیشه متفاوت بوده.

بوسه مجارستانی در بلندترین نقطۀ بوداپست

تا به حال از بالای ارتفاع به شهری که مال تو نیست خیره شدی؟ هرچقدر مهم، ثروتمند، قدرتمند باشیم روزی نابود خواهیم شد و فقط مهربانی و خاطراتمان باقی می ماند.

دیده بان الیزابت بلندترین نقطه در بوداپست

در زندگی دوستان بسیاری داشتم، و هرچقدر که بیشتر بزرگ شدم متوجه شدم که نمیتوان نام هرکسی را دوست گذاشت.

جادۀ زندگی و دوستان

تمام شهر های دنیا از بالا زیر هستند. برای انسان های کوچک کاخ های بزرگ ساخته شد، و هر روز بیشتر می شوند.

تله‌سی‌یژ (تله کابین) بوداپست

تقریباً چند شاعر و نویسنده در دنیای من وجود دارند که در همشون وجه مشترکی میبینم. یکی از آنها آتیلا یوژف شاعر مجارستانی است.

آتیلا یوژف، ستارۀ مجارستانی

آیا هنوز انسانهایی وجود دارند که خواستار جنگ باشند و به صلح نه می گویند؟ بله.

یادبود سربازان شوروی در مجارستان

گاه که بر روی فرش هایی که آلوده به پای سیاستمداران بزرگ است راه میروم حس می کنم که فرش های قرمز چقدر به انسان احساس قدرت میدهد. تقصیر سیاستمداران نیست که یک کشور را تسخیر می کنند، آن احساساتی است که کاخی که برای خود می سازند به آنها میدهد.

درون ساختمان پارلمان مجارستان، بوداپست

جهان در این لحظه دنیای شادی برای گفتن پیام های تبریک سال نو با یک لبخند نیست. صبح بیدار شدم، شبکه های اجتماعیم رو باز کردم، از طرفی پیام های سال نو، و از طرفی دیگر پیام دوستانم در مورد اعتراضات مردم جهان علیه حاکمان وحشی و اشغالگر.

بوداپست، مجارستان: میتوانیم جویای صلح باشیم

ما انسانها در طول تاریخ یکدیگر را نابود کردیم، در جنگ، قمار، کسب و کار و در عشق. و تمام این بخاطر تنوع طلبی، شهوت، پول، سیری ناپذیری و ... است.

کتاب و تجربه

چقدر زیباست که به زیبایی ها خیره شویم و از آن لذت ببریم، و چقدر درناک است که به سرنوشت همه چیز فکر کنیم.

نابودی دستاوردهای جهانی

زنان خواهان شلوغی اند و مردان عاشق سکوت. زنان به گذشته و مردان به آینده فکر می کنند. اینها فقط دو نمونه از تناقضات انسانی هستند، اما انسانها هنوز با هم‌اند، عاشق یکدیگرند و باهم ازدواج می کنند.

تناقضات عشق

جهان برای همۀ ما یکیست، غنی یا فقیر، فرقی ندارد. جهان همین است که هست. حتی اگر ثروتمندترین باشید، نمیتوانید جاذبۀ زمین را حذف کنید، نمیتوانید دنیا را به هر شکلی که میخواهد درآورید.

جهان برای همۀ ما یکیست

همه چیز در زندگی تفکر در مورد زندگیست. بسیاری از ما زمان زیادی را صرف فکر کردن به زندگی می کنیم. تمام شور و شوق ما در زندگی، تفکر در مورد عشق و یک زندگی خوب است.

زندگی در مقابل واقعیت

بوداپست یکی از اون شهراس که همیشه دوست دارم برگردم بهش. یه حسهایی توی مسافرت ها پیش میاد که واقعاً نمیشه هیچ جوره انتقالشون داد، نه به صورت کلمه، تصویر و یا صدا. بوداپست از اون شهرهاست که همیشه این حس به آدم دست میده.

حسی که از بوداپست منتقل میشه

وقتی سفر می کنم داستان ها و اتفاق های زیادی برام پیش میاد، اما ترجیح میدم اونارو به عنوان یه تجربه توی خودم نگه دارم. اما چیزی که میتونم با آدما در میان بذارم احساسمه.

پل زنجیر در بوداپست

غرق در اعماق تاریخ

بعد از عروسی برگشتیم به بوداپست، تا حالا مسافرت من شروع نشده بود و فقط درگیر کارهای عروسی ویکی و زولی بودیم و همراه خرید لوازم عروسی بودم.

چیزی غیرممکن نیست

سفر برای انسان شناسی و خودشناسی. این چیزیست که همیشه از من می پرسند. هروقت که دوستامو میبینم از من درباره مردم میپرسن، این اکتشافات خیلی سخت تر از خواندن تاریخ یه کشوره، چون همۀ مردم کاملاً باهم فرق دارن.

مردم مجارستان (2)

این جاده ها به کجا منتهی می شوند؟ من از تمام راه هایی که با ناامیدی پایان می یابند خسته ام، از پایان هایی که مرا از دنیا دلسرد می کنند.

جاده های بی انتها...

صبح که بیدار شدیم با زولتان و آناسوس به جستوجوی صبحانه رفتیم، شب گذشته تا دیروقت بیدار بودیم و صحبت می کردیم که باعث شد دیر بیدار بشیم.

جستوجوگران صبحانه در شهر تاپولتسا

تاپولتسا یک شهر کوچک در بالای غار زیرزمینی و در ناحیه آتشفشانی و در نزدیکی دریاچه بالاتون (بزرگترین دریاچه اروپا) است.

شهر تاپولتسا، مجارستان

تا همین اواخر فکر می کردم که مردم هیچوقت با فرهنگهای دیگه صمیمی نمیشن. این حس رو نمیشه پذیرفت و یا نابود کرد. چرا؟

مردم مجارستان (1)

When I was a kid, I loved to know that world is really the same as what I am thinking about, Over and over I realized that the world and reality are too wild.

Fashionism

Here in Malaysia is forbidden to display any banner. Security guards who were mostly Malay Muslim women, repeatedly pointed out to me. I repeated it about three times and three different locations.

Kuala Lumpur, Malaysia: We Can Be Peaceful

Old villages and towns have been destroyed to bring skyscrapers. People live isolated from each other, In villages, they could greet each other in the way to bakery but now their order arrives by courier. Even there is no more ways to home that they can meet each other to say hello, they take the elevator to come back home.

Old villages

I loved Bruce Lee since my childhood. His films were good lessons not just for what he did, but a good lesson for life.

Bruce Lee

Sometimes you have to see the world through the eyes of a child. A child who did not know the gun is not a just toy. But now knows... Find yourself a second instead of him. How painful, how scary! Open your third eye to a new world, We can be peaceful

Penang, Malaysia: We Can Be Peaceful

I will remove your flag wristband, But I will keep it forever. I will take your flag T-shirt off, But I will keep it forever I will take your hat off, But I will keep it forever I will never forget your nature, your lovely people, and I will always keep my lovely dream to see you again.

Goodbye Thailand

My life is an unwritten book. A book that even its name is unknown. I am an ordinary guy with a troubled mind, with horror nightmares.

Unwritten Book

این عکس روبه روی خانۀ یکی از بهترین دوستانم یعنی الکس گرفته شده، همین کسی که روبه روی من نشسته. الکس یه تاجر بزرگ هست که محصولات بهداشتی آلمانی رو برای اولین بار وارد فرانسه میکنه. وقتی توی شهر باهم قدم میزدیم همه بهش سلام میکردن.

مرد شماره یک فرانسه

Bastille Day is the common name given in English-speaking countries to the French National Day, which is celebrated on 14 July each year. In France, it is formally called La fête nationale and commonly Le quatorze juillet.

Bastille Day in Champs-Élysées

Louvre Museum was smaller than what i was thinking about. I have visited the Louvre Museum with one of my lovely friends Juliana. Probably if I was not with Juliana, the Louvre could be boring for me.

Louvre Museum with Juliana

اینجا میدان کاج سنت پیترسبورگه، روسا بهش میگن: دورتسووایا پلوشاد این میدان که پل کاخ را به نوسکی پروسپکت پیوند می‌دهد و به جزیره واسیلیفسکی راهنمایی می‌کند، میدان مرکزی شهر سنت پترزبورگ و امپراتوری روسیه پیشین است.

میدان کاخ، سنت پترزبورگ

My life is quite romantic, the story is sad and gradually gets complicated. I was ambitious from an early age and everybody told me that my thoughts are strange and special.

My Life Is Romantic

Stand for something even if it means standing alone. Often times the one who files solo has the strongest wings

Strongest Wings

من عاشق تزار هستم، چون هیچوقت توی هیچ جنگی استفاده نشده. تراز بزرگترین توپ دنیاست!

Travelgram